A literatura galega escrita por mulleres vive un momento de esplendor.
Autoras como Teresa Moure, María Reimóndez ou Ledicia Costas achegan voces diversas, innovadoras e comprometidas coa realidade.
Ler ás autoras galegas é abrir a porta a novas perspectivas, a outras formas de sentir e de narrar que enriquecen o noso imaxinario colectivo.
Nos últimos anos, a literatura galega viviu unha auténtica revolución silenciosa: cada vez máis lectoras e lectores descobren o poder, a sensibilidade e a forza das voces femininas que escriben en galego. Ler autoras galegas non é só un acto de gozo literario, senón tamén unha forma de coñecernos mellor como pobo, de ampliar os límites do noso imaxinario e de construír un futuro cultural máis plural e xusto.
As autoras galegas levan séculos escribindo —moitas veces desde o silencio— sobre temas universais: o amor, a memoria, a terra, a desigualdade, a identidade. Rosalía de Castro foi, por suposto, o faro que abriu o camiño, pero tras ela chegaron moitas outras voces que continuaron a explorar os recunchos máis profundos da alma humana. Desde a poesía rebelde de Xohana Torres ata a prosa íntima de María Xosé Queizán, pasando pola ironía e o compromiso de Marica Campo ou a potencia narrativa de Berta Dávila, as escritoras galegas ofrecen un universo literario cheo de matices e verdade.
Ler autoras galegas é tamén un acto político e cultural.
Durante moito tempo, a literatura escrita por mulleres foi invisibilizada ou considerada “menor”. Recuperar e valorar esas voces é unha maneira de corrixir unha inxustiza histórica e de enriquecer o noso patrimonio común. Cada libro publicado por unha autora galega amplía o mapa da literatura do país e dálle novas perspectivas a temas que pensabamos coñecer. Porque a mirada feminina —lonxe de ser uniforme— achega outras formas de ver o mundo, de narrar o tempo e de entender a relación coa lingua.
Ademais, ler en galego é un pracer en si mesmo.
A lingua das nosas avoas e das nosas amizades contén unha musicalidade e unha expresividade únicas, que moitas autoras empregan con mestría. A literatura galega escrita por mulleres non é un subxénero: é unha parte esencial do sistema literario galego contemporáneo, unha mostra de vitalidade e de resistencia cultural. Autoras como Ledicia Costas, Inma López Silva, Eli Ríos, Helena Miguélez-Carballeira ou Andrea Maceiras demostran que a creación literaria en galego non só está viva, senón que goza dunha saúde envexable.
Ler autoras galegas é, en definitiva, unha forma de conectar co noso presente e co noso pasado, de recoñecernos na diversidade e de apoiar un ecosistema cultural que precisa da complicidade de todas e todos. Cada libro lido é un acto de amor á lingua e á literatura, pero tamén unha semente de futuro. Porque cando lemos autoras galegas, non só lemos historias: escoitamos voces que nos fan máis libres.
